De kracht van verbeelding

Er was eens een meisje, lang, lang geleden. Dit kleine meisje mocht een paar keer per jaar van haar moeder wat nieuwe kleertjes uitzoeken.

Voor het meisje waren dat geluksmomentjes waar ze altijd naar uitkeek. Zo’n 2 keer per jaar rammelde de brievenbus flink en plofte er een boek op de grond. Je zou denken dat het een Sinterklaasboek was, want zo dik was het zeker!

Voor het kleine meisje was het de reden om gespannen bovenaan de trap te zitten, knietjes tegen elkaar, de ellenbogen steunend op de knietjes en haar handen om haar kin heen gevouwen, alsof ze in afwachting van een prachtig verteld sprookje was. Het sprookje had ze niet eens nodig, want haar fantasie bracht haar overal. Ze zwierde in een glinsterende jurk vol met donkerblauwe pailletten door een grote danszaal. Het gedimde licht zorgde voor een magische sfeer.

Plofff, het boek viel en schudde haar weer wakker. Ze tuimelde de trap af en dook op het pakketje. Ze scheurde het plastic vol ongeduld van het boek af, maar wel zo dat ze het boek niet beschadigde.

Daar lag het in haar handen, stralend en de bladzijden nog onaangeroerd. Ze rook aan het papier en snoof diep de geur van een vers gedrukt tijdschrift in haar op. De spanning in haar lijfje steeg lichtelijk, maar het was een prettige spanning.

Ze bladerde snel door het boek, op zoek naar het gedeelte dat voor haar was bestemd…

152-158, ja, dat waren haar maten, al ging ze rap naar 158-164.

De Wehkamp, zo’n 40 jaar geleden, toen al een magisch boek voor meisjes die droomden van prinsen op witte paarden. In dit boek lag de sleutel. Hier vond zij wellicht iets, wat paste bij de sfeer waar zij zo vaak over droomde.

Elk plaatje werd snel gescand: was dit een optie, ging haar hartje hier sneller van kloppen? Ze wist niet eens wat ze eigenlijk zocht, maar ze zou het weten, zodra ze het zag.

Ongeduldig bladerde ze verder, met haar neus bijna tegen de foto’s aangedrukt. Ze voelde de kriebels in haar buik, alsof ze wist dat ze verliefd zou worden, maar de persoon nog nooit had gezien.

En toen ineens zag ze het… haar ogen werden groter, haar adem stokte voor eventjes in haar keel. Langzaam kwam er een brede glimlach op haar gezicht, maar ook vertwijfeling. Zou ze dit mogen kopen van haar moeder? Moest ze nog iets in de strijd gooien om haar kansen te vergroten? Want dit, dit moest ze hebben. Dit was perfectie. Hier kwam alles in samen wat zij zo mooi vond.

Voor haar lag het boek opengeslagen. Op de linker pagina prijkte een foto van een wit bloesje met kanten details en gesmokte pofmouwtjes. Zo wit als het paard dat zij in gedachte had bij haar prins, smetteloos wit. Maar het allermooiste, het meest betoverende, waren de geborduurde bloemen op de schouders. Roze, blauw, geel en met groene blaadjes. Sierlijk, gekruld, teer, maar zo prachtig aanwezig. Ze verdronk in de kleuren, in de sierlijke vormen. Met het boek in haar handen rende ze naar haar moeder toe.

Een paar weken later lag er een klein pakketje voor haar in de brievenbus. Ook weer licht gespannen opende ze het, als de dood dat ze het te hard zou scheuren en haar bloesje zou beschadigen. Het bloesje was van een ongekende schoonheid. Ze aaide over de geborduurde bloemen, wat waren ze toch mooi! Intens gelukkig hield ze het bloesje tegen zich aan. Snoof de geur van fris katoen op. Het kreeg een mooi plekje in haar kast. Op ieder moment kon ze er naar kijken. De kleuren en vormen in zich opnemen. De bewondering en liefde voor zoveel moois voelde ze in haar buik. Dit waren die vlinders in de buik, waar ze wel eens over hoorde.

Nog een paar weken verder. Haar moeder moppert wat op haar. Ze wilde toch perse dat witte bloesje hebben, waarom doet ze het dan nooit aan. Als ze dit had geweten, had ze het niet gekocht. ‘Meiske toch, het zou je zo prachtig staan, ik dacht dat je er zo blij mee was.’

En het stond haar ook prachtig, in haar gedachte zwierde ze ermee rond, de balzaal door. Een sprongetje van geluk deed ze, iedere keer als ze naar haar kast liep en een blik wierp op haar schat: een prachtig wit opgevouwen bloesje met de meest betoverende zoete kleurtjes in aaibaar geborduurde bloemen. Ze was intens gelukkig.